Monday, April 29, 2013

(an excerpt) The Manager, The Crew mate, and the Associate Dean part 2

Para hindi malito, PLEASE READ PART 1

BABALA!! ANG KWENTONG ITO AY HINDI PAMBATA. MAY MGA BAHAGI NG KWENTO NA MASELAN AT SADYANG MAKAMUNDO. HUWAG HAYAAN ANG MGA BATANG MAGBASA NITO, HINDI ITO PARA SA KANILA.

I was wrong. Totally wrong.

Ngayon, masasabi ko na wag na wag kang magsalita ng patapos. Sumumpa ako na iyon na ang pinakahuling pagkakataon na makikipagtalik ako sa kapwa lalaki.... ako'y nagkamali.

Matapos naming mag-breakfast ni A.D., umalis na kami. Habang nasa byahe, hinihimas-himas nya ang tambok sa harap ko....

"Ang tigas na naman ah....", sabi nito na nangingiti.

Patay. Eto na naman. Tinatablan na naman ako ng libog.

Itinabi nito ang sasakyan sa gilid ng dunkin donuts sa kahabaan ng quezon avenue ( Di ko alam kung andun pa din ang store na yun). Mula sa salamin, nakikita kong may tatlong crew na naglilinis ng tables tsaka salamin ng bintana. Binuksan ni A.D. ang zipper ng pantalon ko.

"Sandali", pigil ko sa kanya. Tirik na tirik na ang araw. Sigurado akong makikita kami sa loob ng sasakyan kahit tinted ito. "May mga tao", at itinuro ko sa kanya ang mga crew ng Dunkin Donuts.

"Wala yan. Tinted to. Hindi tayo makikita." sabi nito at itinuloy ang paghubad sa pantalon ko.

Wala akong nagawa. Hinayaan ko sya sa gusto nyang gawin. Nakangangang bumaba ang ulo nya sa galit na galit ko na namang burat. Napapikit at napasinghap ako sa sarap ng maramdaman ko ang init ng labi nya at ang pagbasa ng laway nya sa ulo ng burat ko. Dumausdos ang bibig nya at buong-buo nyang isinubo ito.

"Ooooooohhh", isang napakahabang ungol ang nailabas ng bibig ko. Napadilat ako ng mata. Parang sumasayaw sa isang musika ang ulo ni A.D. Lumabas ang gigil nya sa nakatirik kong burat. Hindi ko alam kung papano pa sya nakakahinga sa ginagawa nya. Napadako ang tingin ko sa Dunkin Donuts. Yung mga crew parang nagbubulungan at pawang ang mga mata ay nasa direksyon namin.

"Shit!", impit kung bulalas. Nasasarapan ngunit biglang kinabahan dahil sa mga tingin na iyon. "Nakikita yata tayo!"

"Hindi.." sabi nito habang subo pa rin nito ang burat ko. Hinawakan ko ang ulo nya para sana pigilan sya ngunit parang naka magnet ang ulo nya sa burat ko....

to be continued.....  i need 100 yes to publish, post your comment here with your yes...

Monday, August 23, 2010

I AM TERRIBLY SORRY

hello, sa lahat ng nagbasa, MARAMING MARAMING SALAMAT.... Pasensya na kayo at hindi na po nasundan yung mga posts ko dito.... tsaka yung book natigil ko na rin sa paggawa... antagal ko na di nakapag Sign in dito.... nagkaroon kasi ako ng mga personal problems.... but i'm coping and I do hope I would heal.... Pero wag kayo mag alala.... ok lang po ako... Darating ang araw na mai-inspire ulit ako magsulat... Pero right now mejo tuliro pa ang utak ko... Mejo mabigat pa sa pakiramdam... Mabigat pa na pasanin... but gradually, I will tell more of my real life stories....

Always check on my blog. I will post new stories.... Humihingi po ako ng kaunting paunawa sa inyo, Dear Reader, sapagkat ako ay maraming pinagdadaanan ngayon....

Muli, Maraming salamat....

Hanggang sa muling pagbabasa ng aking kwento.

Regards,

KRIPNICK


P.S.

Para sa lahat: You can reach mo thru these contact details

yahoo messenger yvanovm
mobile number 09174203297
office number
email address mad_d_freak_cupid_stupid@yahoo.com

Monday, April 5, 2010

The Manager, The Crew mate, and the Associate Dean part 1

BABALA: MAY MGA NAKASAAD NA HINDI ANGKOP PARA SA MGA BATA. ANG KWENTONG ITO AY BAWAL SA MGA BATA.

As stated in my other post entitled "ABOARD THE LIGHT RAIL TRANSIT (LRT)", I did not know about this kind of world before,this planet full of romeos looking for romeos. I have not known about MIRC where you could find bi-manila chatroom or the Uber famous planetromeo among other sites na hindi ko pa alam na meron. So far, this two sites is where I am a frequent visitor. The question is -- How did I find my way here?

The answer is -- it always starts with a first. First Kiss. First Love. First Sex. First sa kapwa lalaki. I remember all my firsts, some are forgettable and some are unforgettable. At ang mga memoryang ito ang bumubuo ng pagkatao ko. Narito ang kwento.

While writing this particular memory, nadi-distract ako. Nasa harap ako ng laptop trying to collect those memories. Naka upo sa sofa. At nasa harap ng TV. Ang palabas, Music Uplate Live sa ABS-CBN, habang nagmimisa si Pope Benedict sa GMA 7. Nililipat ko kasi kapag commercial na sa Music Uplate Live. Ang guest nila, Calla Lily. Jamming with Yeng Constantino and as of the moment they were singing "What if God was One Of Us".....

Pasensya na sa mag nagbabasa, ganito talaga ako magsulat andaming commercial so expect more. Kahit sa personal at kaharap moko at nagkukwento ako, madami muna akong isisingit na kwento duon sa kwento ko. Have you read "ARABIAN NIGHTS"? Ang tawag kasi sa pamamaraan ng pagsusulat na yan ay "A STORY WITHIN A STORY". Parang yung ginagawa ko ngayon, nagkukuwento ako sa kwento ko. Naiintindihan mo ba ako reader? Kung hindi, just believe and tell yourself that you do.

Anyways, balik tayo dun sa Firsts.

My first kiss with a guy happened when I was 20 years old. Late bloomer na matatawag. haha Wala talaga akong experience sa man to man before. Focus ako nun sa school. Aside kasi sa nahihipuan ako sa public transpo, yun lang yung mga experience ko sa kapwa lalaki. Not until my 3rd year in FEU. It was first semester. Nawalan ng trabaho ang dad ko so I forced myself to get a job. Part time job. And NO, it's not what you're thinking. Hindi ako naging call boy. Hindi rin ako naging dancer sa gaybar or nagtrabaho sa ganyang larangan. UULITIN KO, wala akong alam sa kamunduhang ito noon at bilang wholesome na estudyante I got a job as a Food Attendant in........ JOLLIBEE! Bee Happy!!! hahaha (hindi ko na sasabihin kung saang branch yun, basta malapit sa simbahan)!!!

I work and study at the same time. It was tough. Naabuso ang katawan ko. As in lahat ng parte ng katawan ko. Abused ang utak ko. Abused din ang katawan ko dahil sa pagod. Kaya nga hindi ako nagtagal sa Jollibee. Five months ako dun. Nakakatawa. Nagresign ako kung saan next month ay end of contract na ako. May rason kasi yan. Isa sa mga manager ang dahilan. Itago natin siya sa pangalang Sir Revilo.

Meet Sir Revilo. He was as tall as me. Maputi. Gwaping. Nice eyes as mine. Kumbaga, kapag naging kami, Perfect couple. hahaha Joke lang. He was a borrowed manager from an SM Branch around that area. Rest day ko nun nung hiniram sya ng branch namin. Pag pasok ko the next day, sya ang usap usapan ng mga babae sa crew room. " ang cute nung borrowed manager" "Love ko na sya"... Na curious ako. Sino ba yun? Yung araw din na yun ang first meeting namin.

While in Jollibee, may nililigawan ako nun dun, si Mhe-an (real nickname). Maganda siya. She was 5'6 I think. Maputi. At tsinita! My weakness! So, nung first meeting namin ni Sir Revilo, mejo hindi ako interesado sa kanya. Tsaka straight pa nga ako nun. So wala tlga akong pakialam. Naka focus ako nun sa panliligaw kay Mhe-an na hindi rin nagtagal at tinigil ko rin. Masasabi ko na para akong celebrity sa Jollibee nun. Halos lahat ng babae nun may gusto sa kin. One of them was Susan, kamukha nya si Katya Santos. Tsinita din. At talagang mayaman ang dibdib. Panalo. Kaso hindi kasi sya ang tipo ko at ayoko naman makasakit kung hindi ako maging honest sa kanya at sa sarili ko. But we flirted. And besides, usap usapan na nun na kami na daw ni Mhe-an. At nang pumasok si Susan sa eksena, pati mga manager alam na kami na daw. Pinayuhan pa kami na wag idadamay ang trabaho kapag nag alitan. Lahat ng mga haka-hakang yun ay di ko itinanggi or k-in-onfirm. So, ang alam ng karamihan, kami ni Susan at the same time kami ni Mhe-an. Nagkaroon pa nga ng intriga kasi yung ex ni Mhe-an sinusundo siya kapag uwian,... I think they were trying to work things out. Si Susan naman, ibinaling na sa iba ang atensyon.

Balik tayo kay Sir Revilo. So nung hiniram siya mula sa ibang branch. Naging bukam bibig siya ng mga kababaihan. Which in fact, pinagselosan ko. Kasi dati parang ako yung apple of the eye ng lahat.But then, naisip ko, ganun talaga, I may come and go from someone's life. The same they are to me.

We never introduced formally. Late pa ako ng araw na yun. Madaming customer, mga deboto halos ng simbahan duon. Punong-puno ang store. Ang nasabi lang niya sa 'kin "Ikaw pala si Kripnick. Sige bilisan mo na at madami na ang customer." Tumalima ako at nagtrabaho na.

Masasabi ko na naging paborito ako ng mga manager sa branch na iyon. Including Sir Revilo. Yung Borrowed manager na status niya ay naging permanent manager na namin siya. Nagkaroon ako ng mga award while working there. BEE SMILE award. BEE Crew Award. Bee Dining Award.

Nung First meeting pa lang namin ni Sir Revilo, may nahalata na agad ako sa mga titig niya. Sa mga ngiti niya. At sinusuklian ko naman iyon. Pero walang malisya. Hanggang isang araw.

Sunday noon. Opening ako. May isang crew duon na ahead sakin ng ilang buwan. Ang pangalan niya ay Ace (real name). Naglilinis ako nun sa may water dispenser. Mabasa kasi ang sahig, nag mop ako. Lumapit siya sakin. "pare, teka, hindi maayos yung polo mo" at inayos niya ang uniform ko. Alam mo yung eksena na inaayos ng asawang babae ang necktie ng lalaki? Ganun ang nabungarang eksena ni Mhe-an. Inaayos ni Ace ang kwelyo ng polo ko.

"Ang sweet naman." sabi ni mhe-an. "Kripnick ha...ingat ka kay Ace"..

Natawa ako. Nangiti lang si Ace. Bakit naman? tanong ko kay Mhe-an. Tinalikuran lang ako. Sa pagtalikod niyang yun, nakita ko si Sir Revilo sa may pinto, nakamasid sa'min. Nang makabawi, inutusan niya ako. "Kripnick. paki mop nga rin duon sa may counter, may natapon kasing softdrink."

Yes Sir.

Nalaman ko kay Ace ng araw na yun mismo na last day na niya sa Jollibbe ng araw na yun kasi ENDO na siya (End of Contract). Yun yung first and last na nagkausap kami ni Ace. Brief Conversation pa.

At mula din ng araw na 'yon, parang laging sakin nakatuon ang pansin ni sir Revilo. Utos dito utos duon. "Kripnick, dito nga sa ano.... Kripnick paki naman yung ano.... Kripnick mali yung ano.... " Pakiramdam ko, para akong pinag iinitan. Tapos andami niya pang ini-implement na kung anu-ano na dapat naming sundin. Kung anu-ano naiisip niya. Nasakal ako.

"Sir Randy (real name), magreresign na po ako. Here's my resignation letter."

"Sigurado ka ba dito Kripnick? Teka, pa-aprubahan mo muna ito kay Sir Revilo mo, at kapag okay na sa kanya, titingnan ko kung maaprubahan."

Thank you sir. Dinala ko yung Resignation Letter kay Sir Revilo. Nagulat siya. Siguro dahil first time may nagresign at under pa sa pamamalakad niya. Andami niyang dahilan na binigay sa'kin. Kesyo hindi daw pwede. Sigurado na daw ba ako? Pagisipan ko daw muna. Parang meron pa siyang gustong sabihin na hindi niya masabi sa'kin. Pero buo na ang desisyon ko.

After 3 days. Kinulit ko si Sir Revilo. Sabi ko hindi na talaga kaya ng schedule ko kasi may Qualifying Exam ako for Accountancy sa FEU. tapos sasabay pa yung major exam. Sa huli napapayag ko din siya. Nawalan ako ng balita sa kanya at sa lahat ng taong nandun.

Fast Forward. A few months later. Kakatapos lang ng Final Exam ko. Naglalakad ako sa may Tutuban. Papuntang Chinabank. Magwi-withdraw. Hilong-hilo ako from exam. Halos lahat na makasalubong ko puro numbers ang mukha. Maghapon akong solve ng solve ng mga Accounting Problems. Ganun ang epekto sakin ng exam. Tapos may pinabibili pa sakin si ermats sa tutuban at may uuwi kasi sa probinsiya namin at ipinapasabay na lang duon.

May nakasalubong ako. Pamilyar ang mukha niya pero hindi ko matandaan kung saan. Binati niya ako. "di ba sa Jollibee ka rin dati?" tumango ako.

"Alfred pare(real name)" pakilala nito sa sarili.

"Kumusta?" sabi ko. "Di kita matandaan eh"

"Sa kitchen kasi ako naassign."

"Ah, pauwi ka na ba?" tanong ko.

"OO, dyan lang ako nagbo-board. May inuupahan akong kwarto jan" sabi nito sabay turo sa kung saan man yung jan na sinasabi nito.

"ah okay. Sa Valenzuela pa ako eh"

"Dun ka pa rin pala?....

"OO eh. San ka na ngayon nagtatrabaho?" tanong ko ulit.

Sa halip, sinagot niya ako ng "Pare, parang namumutla ka,.. gusto mong pumunta muna sa bahay bago ka umuwi? Magpahinga ka muna.

"Nagmamadali din kasi ako eh. Next time na lang."

"sige na, baka matumba ka pa sa daan nyan."

Napapayag din ako sa huli. Malapit nga lang talaga pala duon ang inuupahan nito. Malaking bahay iyon na may maraming kwarto. Nasa second floor ang kuwarto niya. Nadatnan namin duon ang land lady niya at Nanay ang tawag daw sa kaniya ng lahat. Umakyat kami sa kwarto niya.

Ipinagtimpla niya ako ng iced tea. Lasang Jollibee, siguro dahil nakuha na niya ang timpla ng iced tea duon dahil sa kitchen siya na-assign. Naubos ko ang laman ng isang buong baso. parang uhaw na uhaw ako.

"Magpahinga ka muna. Gusto mo magpalit ng shorts? May extra pa naman ako jan, kasya yun sayo" mungkahi nito.

"Wag na, okay nako dito", sagot ko, naka uniform kasi ako. Naka slacks na dark green at polo.

Pero kinuha pa rin niya ang shorts. Inihagis sakin at nahiga na siya sa kama. No choice. Naghubad ako sa harap niya. Nagpalit ng boxer shorts. Alam kong tinitingnan niya ang bawat galaw ko. Inisip ko na lang na pareho naman kaming lalaki at wala namang malisya. Take note. Hindi ko siya halatang bading, astig siya kumilos at magsalita. At wala akong alam sa kamunduhang iyon. So, inisip ko talaga na okay lang kasi parehas naman kaming lalaki. May t*t* siya, may t*t* din ako. So walang pagkakaiba. Walang malisya.

Tinawag niya ako. "Higa ka na dito". Tumabi siya to give room for me duon sa kama niya. Tumabi ako sa kaniya. Nagkwentuhan kami. Nagkamustahan. Tinanong niya ang tungkol kay susan at mhe-an. Yung ibang pinag-usapan namin nakalimutan ko na. Hanggang sa magdecide kami na matulog na.

Nasa kalagitnaan nako ng pagka idlip at pagtulog ng may maramdaman ako. Naramdaman ko ang mainit na hininga ni Alfred sa leeg ko. Nakapikit ako, nakikiramdam. Tuluyan nang nagising ang diwa ko. Nakahiga ako nakaharap sa kisame. Parehas kami ni Alfred. Pero dahil nakapikit ako, hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko ang hininga niya. Maya maya ay naramdaman ko na ang ulo niya sa may leeg ko. Kasunod niyon ang paglapat ng hita niya sa tyan ko at braso niya sa dibdib ko. Tumagilid pala siya at niyakap ako. Di ako natinag. Pinabayaan ko lang. Baka kasi tulog lng talaga. Nagkunwari akong mahimbing na rin sa pagtulog.

Ilang sandali ang lumipas. Ni wala akong naramdamang ano mang malisya samin. Ni hindi ako tinigasan. At ng muling nasa kalagitnaan na naman ako ng antok at pagkaidlip, may naramdaman akong gumagalaw sa may leeg ko. Mabini ang galaw niyon. Maingat. Nananantiya. Masuyong hinahalikan ni Alfred ang leeg ko. Duon nako nag-init.

"Tol, anong ginagawa mo?" pabulong kong tanong. Naalala ko na naging husky ang boses ko nun. Hindi siya sumagot. Naramdaman niya ang init ko at dahil duon ay mas lalo siyang nagkalakas-loob. Gumapang ang mga labi nito sa leeg ko.

"Kakaiba ang init mo. Sobrang init mo pare", naramdaman kong gumalaw ito at pumatong sakin. Nagmulat ako ng mga mata. Our gaze locked. Parang nasabik ako sa kakaibang pakiramdam na iyon. Iba talaga. First time kong naramdaman iyon. Kung ano man ang sinasabi ni Alfred na kakaibang init ko, malamang iyon nga ang nararamdaman ko. Hinawakan niya ang pisngi ko at unti unting bumaba ang mukha niya sa mukha ko. We kissed. My first kiss with a guy. Mejo hindi ko pa alam kung paano ang ikikilos ko nun. Katulad din ba sa paghalik ng babae? I'm really confused that time. My mind told me to stop because something is not right, pero nagpapakalunod na sa sarap ang katawan ko. It tells my mind not to stop because it feels so right. Ramdam na ramdam ko ang pagtayo ng manoy ko. Sobrang tigas niyon. You must remember na I don't know how to kiss a guy BUT Alfred is a good teacher and He taught me that kissing a guy is the same as kissing a girl, mas maalab pa nga ang halikan namin.

Nakapikit ako. Naglaban ang mga labi namin. Pati dila namin walang humpay sa pagsagwan sa dagat ng kaligayahan. Naramdaman kong gumapang ang mga kamay niya. Papunta sa nagngangalit kong t*t*. Nang mahawakan niya iyon, napaliyad ako, sobrang sarap ako sa ginawa niya. Ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng shorts at hinawakan niya ang nagngangalit kong t*t*. Patuloy kami sa paghalik. Halos mamaga ang labi ko sa paghalik niya. Bumaba ang halik niya sa leeg ko, dumaan sa pusod at unti-unti tinatahak ang daan papunta sa manoy ko. Nang masalubong ng labi niya ang nagngangalit kong t*t*, naramdaman kong isinubo niya iyon ng buong buo. Nagtaas baba ang labi niya. Ibayong ligaya ang naramdaman ko. Nawala ako sa huwisyo ko. Wala na akong pakialam kong tama o mali ang nangyayari basta ang alam ko, Gusto ko ang nangyayari at nasasarapan ako sa ginagawa niya.

Naramdaman ko na hubo't hubad na ako. Nakahubad na din siya. Pinaupo niya ako.

"Isubo mo pare."

Nagulat ako sa sinabi niya. Ano daw? Isubo ko? Yung t*t* niya?? No way dude!

"ayoko."

"cge na, gawin mo lang yung ginagawa ko kanina".

Tumayo ako. "Uwi nako tol. Di ko alam kung bakit ginagawa natin to." Duon nako natauhan. Tumayo din si Alfred. Niyakap ako. Hinalikan niya ako. At dahil nag iinit pa ako, nakipagpalitan ako ng mainit na halik. Hinawakan niya ang kamay ko. Dinala niya iyon sa t*t* niya. Ipinahawak sa akin. Mabilis ko iyong binitawan. Diring-diri ako. Tinabig ko siya. "Uuwi nako, mahaba pa ang biyahe ko."

"Tol, gustong-gusto kita. Dati pa kita gusto. Hindi mo lang ako napapansin noon. Malakas ang dating mo sakin at sa iba pang mga crew mates natin duon. Kapag nagkakasalubong nga tayo hindi ako makahinga. Lagi kita tinitingnan nun habang nagsi-serve ka sa mga customer. Napupukaw mo ang pagkatao ko tuwing ngingiti ka. Kapag nakikipaglandian ka nun kay Susan at Mhe-an, inggit na inggit ako. Pero ngayon, pakakawalan pa ba kita?"

Hindi ako makahinga sa mga sinabi niya. Dinampot ko ang damit ko na nakahang sa may pinto. Nagbihis ako. UUwi na agad ako. Alam kong may mas malalim na mangyayari kapag hindi ako kumilos agad.

Nagbihis na din si Alfred. Hinatid niya ako pabalik sa tutuban, kung saan duon ako sasakay ng FX pauwi ng Valenzuela. Habang naglalakad, nag usap kami.

Natatandaan ko ang isang tanong ko sa kaniya nuon. " Bakit mo ginawa yun? Bakit nangyari yun?". Litung-lito ako sa biglang pangyayaring iyon. At hindi ko na matandaan ang naging sagot niya.

Nakauwi ako sa bahay. Antagal ko sa banyo. Naghugas ako ng ilang beses ng katawan. Diring diri ako sa sarili ko. Diring diri ako sa nangyari. Pero ng gabing iyon, hindi ako makatulog. Naaalala ko ang mga haplos at halik ni Alfred. At sa tuwina'y nararamdaman kong nag iinit ako. Nagjakol ako ng gabing iyon. At hindi babae ang kasama ko sa imagination ko. Si Alfred. Giving me a blow. Maraming lumabas sa akin nun. Isinabog ko lahat ng katas ko. Naligo ulit ako pagatapos.

Ilang araw ang lumipas. Textmate na kami ni Alfred. At na-tempt ako na makipag kita ulit sa kaniya. Duon ulit kami sa inuupahan niya. Saksi ang apat na sulok ng kuwarto na iyon sa mainit naming ginagawa. This time, nagtuluy-tuloy kami. Hinalikan niya ang buong katawan ko. Hinalikan ko din ang katawan niya. The only difference is that I did not suck him. He sucked out my juices. Nasuntok ko siya ng matapos ang tagpong iyon. Pareho kaming pawisan. Nasundan pa ang mga tagpong iyon ng ilang beses.. Sabi pa niya boyfriend daw niya ako. May ganun pala. May nagkakarelasyon na kapwa astig tingnan.

Sa ilang pagkakataon, He tried to ask me to fuck him, but i refused. I always declined. Takot ako. At Nandidiri sa idea na ipapasok ko ang t*t* ko dun sa butas ng pwet niya. Arrgg. Not this time.

Nagtagal ang relasyon namin ni Alfred ng two months. Walang formal na break up. Basta wala na akong balita sa kanya, wala na rin siyang balita sa kin. Hindi na rin kasi ako nakipag communicate. One time, bibili ako ng Accounting books sa P. Campa. Nasalubong ko si Ace. Nagkamustahan kami. Nagtatrabaho na daw siya sa may greenwich Morayta branch. Nagmamadali kasi ako nun, at namamadali din siya. Ni hindi ko natanong ang number niya. Nagkamay lang kami at nagpaalam na din sa isa't isa. Minsan pumupunta ako sa Greenwich Morayta pero hindi ko siya natsambahan duon. At never ko na ulit nakita pa si Ace.

Fast Forward. Natapos ang second semester. Natapos ang summer. Enrollment nuon. Ang haba ng pila. Hindi ko matandaan nun kung bakit kami pinapila sa office ng Associate Dean, basta natatandaan ko may papipirmahan kami ng kabigan kong si Bautista (hindi totoong pangalan). Casual lang ang conversation namin kay Associate Dean (let's call him A.D.). Ni hindi ko nga nahalata na may motibo pala siya. Kinuha niya ang papel ko at binasa iyon.

"So, taga-Aklan ka pala?" Tumango ako. "Eh, di malapit ka sa Bora?"

"Yes Sir. Mayaman ho yan, may-ari ho yan ng isang resort dun!" sumabad si Bautista. Likas kasing mapagbiro. Kabiruan na namin si A.D.

"Naku Sir, wag ho kayo magpapaniwala sa mokong na yan. Hindi ho kami mayaman at wala ho kaming resort. Pero yung Tita ko ho may resort ho dun."

Parang nagliwanag ang mukha ni A.D. "Talaga? Kunin ko nga number mo at ng matext kita kapag nagplano kami na pupunta ng Boracay".

"Sige ba," masaya ko pang sagot. Walang kaalam alam sa nangyayari. Wala naman kasing malisya sa akin and besides iginagalang ko siya dahil Associate Dean siya. So, wala talagang malisya sakin.

Paglabas namin ng office niya binantaan ako ni Bautista. " Lagot ka pare"

"Bakit?"

" Bading yang si A.D. Ingat ka jan pare."

Di ko pinansin ang sinabi ni Bautista. Mukha namang hindi bading si A.D. Matikas kasi siya. Mestiso. A graduate of UCLA. Lalaking lalaki ang tindig. Mejo mapula ang labi pero hindi ibig sabihin nun na bading na yung tao. Makikita mong alaga ang katawan sa likod ng maporma nitong kasuotan. Nawala sa isip ko ang sinabi niyang iyon ng ilang araw.

Isang gabi. Madaling araw na pla. Mga 12:30 AM. May nagtext. friday ng araw na iyon at nag movie marathon ako.

Kumusta? sabi nung text. Unregistered number.

Nagreply ako. "hu u?"

Nagtext back. "Si n@?M3 to. Associate Dean ng IABF, remember? Buti gising ka pa."

"Ah yeah. Watch movie. You?"

" Dito ako sa Timog. Gimik."

"Ah, sino naman kasama mo?"

"Some colleagues. Bakit, gusto mo makilala?" tanong ni A.D.

"Naku, hindi naman po. Natanong lang po.

Wag mo na ako pinopo. Ano punta ka? Gimik tayo.

Hindi na ako nagreply. Hinayaan ko na siya. Maya maya, tumawag siya. Sinagot ko.

"Ano na? Punta ka?" Tanong nito.

Tumanggi ako. "Wag na po. Next time na lang. Nakakahiya po sa kasama niyo"

"Pinopo mo na naman ako." Tumawa ako. "Eh di tayo na lang dalawa gumimik. Anyway pauwi na rin naman na sila. Gusto ko pa kasi magrelax eh wala naman ako kasama."

"Anong oras na eh. Tapos Karuhatan pa ako. Valenzuela pa."

"Sunduin kita. Sa may McArthur lang naman yan di ba? Sige na. Wala kasi akong kasama,"

Napapayag din ako. Naligo ako at Nagbihis kaya nung tumawag siya nasa my monumento na daw siya. After awhile, dumating din siya banda samin. Kulay maroon ang kotse nito. With Plate number P*E 88*.

Sabi niya, sa bahay na lang daw niya kami matulog kapag alanganing oras na. Duon ko na naisip na baka may pinaplano nga ang loko. At baka nga totoong bading ito. Kinabahan ako. Pero hindi ko na inintindi, Nadun nako, bahala na.

Pumunta kami sa isang comedy bar. Hindi kasi ako talaga mahilig gumimik pero high tolerance naman ako sa alak. Sa Music Box kami pumunta. Yun pa lang ata ang sikat na comedy bar nun. Hindi pa sikat si pokwang nun pero yun yung first time na nakita ko siya na nagperform. Hindi pa siya sumasali sa comedy search nun. plain na pokwang pa lang siya nun at nakakatawa talaga siya kaya natandaan ko siya.

Balik tayo sa inuman namin. Naka 3 bote ako ng san mig light. Nagpaalam ako para umihi. Pagbalik ko may 2 ulit na bote na andun. Nang maubos ko lahat ng laman ng boteng na andun, mejo inantok nako. Naisip ko tuloy na baka may nilagay siya sa inumin ko. Nagyaya na rin siyang umuwi. Dinala niya ako sa isang townhouse sa Tandang Sora. Sinabi ni A.D na walang nakatira sa bahay na iyon. Pero sa kanya daw yun, hindi lang niya tinitirhan. Duon daw siya nakatira sa bahay ng parents niya. Hindi nga daw alam ng parents niya na may townhouse siya duon. Napag alaman ko na sa edad na 30 ay wala pa itong asawa. Nang makapasok sa loob ng bahay, nakita ko na natabunan pa ng puting tela ang mga gamit duon. Dumiretso kami sa taas. Sa kuwarto. Sabi niya dun na lang daw kami matulog sa isang kwarto. Sa kwarto niya dahil may aircon... Yung isang kwarto kasi punong puno ng libro pati sa kama kaya hindi pwedeng tulugan. Pumayag ako.

Wala akong damit. Sabi ko manghihiram ako ng shorts, pinahiram naman niya ako. Napag alaman ko later na yung shorts na yun ay sa ex boyfriend nito. Naligo ako. May kumatok sa pinto ng banyo. Si A.D. nakatapi lang din ng tuwalya. Ang puti niya. mamulamula dahil nakainom na rin. Mapungay ang mga mata at talaga namang kissable lips.

"Bakit?" tanong ko sa naka awang na pinto.

Inabot niya sa kin yung isang towel. Nagkatinginan kami. Hindi na namin napigilan ang nangyari. Nagtagpo ang mga labi namin. Hubo't hubad ako. nakatapi lang siya ng tuwalya. Pumasok siya sa loob ng banyo. Patuloy kami sa paghalik. Gumapang ang mga kamay niya. Kapwa namin ninanamnam ang halik na iyon.

"Grabe, ang sarap mo humalik!" sabi ni A.D.

At pinaliguan niya ako ng halik. He gave me a blow at nagpalabas ako sa loob ng bibig niya. Sobrang sarap ng mga sandaling iyon. Napuno ng ungol namin ang buong banyo. Sabi ni A.D., masarap daw ang tamod ko, manamis namis kahit naka inom ako. Siguro daw dahil hindi ako pala-inom na tao. Matapos ang steamy scene na iyon, sinabon niya ako at pinaliguan na parang bata. Humanga ako sa kanya. Ganun kasi ang gusto ko. yung inaalagaan ako. Pinunasan niya ako at binihisan.

"Sa ex boyfriend ko yang shorts. Magkasing katawan naman kayo. kaya kasya yan."Tama nga siya. Kasya sakin. "Gusto kitang maging boyfriend, ok lang ba sa'yo?"

Di ko alam ang isasagot ko. Nabigla din ako. Kaya di na lang ako sumagot.

Paggising namin, he gave me another blow. Madami pa rin daw akong katas. Nagbihis ulit kami at bumaba na. Bale saturday na ng araw na yun. Mga 8:30 AM. Nagluto siya ng breakfast. Some eggs and hotdogs. Niyakap ko siya ng nakatalikod sakin habang hinahanda ang kainan. Nag init kami pareho and we ended up making love. Yes dear reader. Ito ang first fucking experience ko. Napapayag niya ako nung hiniling niya. "Please fuck me", nagsusumamo nitong hiling sakin.

Pinagbigyan ko siya. He got some lube and condom somewhere. We had sex sa lababo. Natatandaan ko nang una kong ipasok ang galit na galit kong t*t* sa pwet niya. Nasaktan ito. Matagal na daw kasi siyang hindi nagkakaboyfriend. Mainit nang pumasok ang t*t* ko sa pwet niya. Ang sarap sa pakiramdam. Dahan dahan ko iyong ipinasok. Hanggang sa ang dahan dahan ay unti unting bumilis sa pagbayo. Sarap na sarap siya gayundin ako. Parang musika sa pandinig ko ang ungol niya. Humahalinghing sa sarap.
Sabihin ko daw kung malapit na.

"Ayan nako, malapit na, ooohhhh"

Tinanggal niya sa pagkakabaon ang t*t* ko. Tinanggal ang condom at jinakol ako. Lumuhod siya at sumabog sa buong mukha niya ang malapot lapot kong tamod.

Ayan naaaaa!!!! AAAAAAHHHHH!!!!! Nasasarapang sigaw ko.

Naglinis kami ng katawan pagkatapos. Nilinis niya ako, sinabon at pinaliguan. Nandiri na naman ako, sabi ko mauna na siya sa baba, ako na tatapos sa pagligo ko. Ilang beses ata akong nagsabon. Diring diri sa pagkatao ko. Kinuwestiyon ko ang sarili ko.

BAKIT MO ITO GINAGAWA? BAKIT KA PUMAYAG NA MANGYARI TO SA'YO?

Sumumpa ako na iyon na ang una't huling pakikipag-talik ko sa kapwa lalaki.


*********[To be continued]

Saturday, April 3, 2010

ABOARD THE LIGHT RAIL TRANSIT (LRT)

Babala: May mga bagay na nakasaad na hindi angkop sa mga bata. Patnubay ng magulang ang kailangan.

SUKI TALAGA AKO NG PUBLIC SEXUAL HARRASMENT.

It happened way back my college days. I was A Freshman in FEU and that particular incident is still fresh in my mind. Never in my wildest dreams na mangyayari yun sakin. At never din na sumagi sa isip ko na may mundo pala na katulad ng ganito. Planetromeo. Wala akong alam sa ganito dati. I was straight. Baliw na baliw ako sa Girlfriend ko nun. Ang alam ko lang nun may mga Lalaki. Babae. At mga halatang Bakla. Hindi ko Inakala na yung mga astigin at mga sobrang gwapo at kagalang galang ay may berde palang dugo. Katulad ng Associate Dean ng IABF nuon (Institute of Accounts, Business and Finance) ng Feu nuon. Gwapo, mestiso, About 30 years old. A Graduate ng UCLA. Inde ko akalain na magugustuhan nya ako. Pero ang kwentong to ay hindi tungkol sa kanya. Maybe some other time i'll find time para isulat ang tungkol sa kanya.

Balik tayo sa public transpo sexual act. I graduated sa isang Regional Science High school of (Province) and I planned to pursue my studies here in Manila. Maybe because I want to live far from my family. I want to be independent. Pero syempre may mga sacrifices din sa decision ko. Like yung Long distance affair. My girlfriend decided to study in Iloilo. And long distance is not healthy at all. After eight months, our two year relationship ended. She loves theater. She dances. And in those events she found another love. Who's in theater din. She was sweet. He was an asshole. Wala nako balita sa kanya. We're not friends. Okay enough of her. This is not about her din.

So yun nga. In short Promdi ako. Culture shock. Sobrang lito sa mga daan. But eventually natutunan ko din ang pasikot sikot na kalye ng Maynila. My parents decided to rent an apartment in Karuhatan Valenzuela. Near my cousins'. Kasama ko sa bahay ang ubod ganda kong tita na almost the same age as mine. I was 17, She was 25. My mom's sister. She found a job here din so yun magkasama kami sa house. At pasalamat ako at mejo may matatawag ako na utusan. Hehehe. May tagalaba at tagaluto. At sobrang dami ng manliligaw. She's now married with jerk too. An undergrad from UP.

When going to school, kapag hindi ako late I take FX to Recto straight. Pero kapag late, FX to Monumento, LRT from monumento to D JOse station. Then walk to Recto and take a jeepney to Morayta. Yan and daily morning routine ko during school days. Umaga pa lang, pagod ka na sa byahe kaya pag pauwi ka na, sobrang drained, inde pa kasama yung matagal na pag aantay ng FX to send you home dahil rush hour, unahan at agawan sa pag sakay.

One partiular morning, mejo malelate ako. so i took the LRT. The usual, ang haba ng pila sa token booth. Token pa lang nung panahon na yun. At sobrang dami ng mga pasahero. Lahat ata magsisimba sa Baclaran or mamasyal sa makati.

Siguro mga two weeks pa lang ako nun dito sa Manila. mejo sanay na rin sa pagpasok papuntang Morayta. Pero kung dadalhin moko nun sa marikina, siguradong magpapahatid ako pauwi. Amaze na amaze ako nun sa Lrt. Ang bilis bilis kasi. What can I do? e wala nun sa probinsya namin. I can Only boast the famous Bora kung saan sawang sawa ako sa beach na yan. kaya nung nakapunta ako ng puerto galera, or Batangas, parang eto na yun? beach na to? I live 45 minutes away from Bora, and may Tita ako na nakapangasawa ng tga Bora at may resort sila duon. so every summer, nung nasa probinsya pa ako, hindi pwedeng hindi kami pupunta duon at tiyak hindi din sya pupunta sa amin kapag may mga event dahil magtatampo sya. Ang pangalan ng resort nila nuon ay Paradise Inn, Pinalitan na ata ngaun, at last time I talked to my mom, puro Koreano daw ang parokyano nila ngaun, duon daw sila kumikita ng malaki.

Back to LRT. Siksikan. Nakahiwalay na ang sa maga babae nun. Puro kami lalaki sa loob ng tren. Sari saring amoy. Idagdag pa ang pawis na amoy ng iba. At anghit naman ng iba. It was awful. Kaya di ako masyado nagLRT dahil duon. As much as possible ayoko ma- late, kaya pag na-late walang choice kundi yun.

Approaching TAYUMAN Station. Sabi ng dad ko: "LAGI MO ILALAGAY ANG BAG MO SA HARAPAN MO NANG DI KA MADUKUTAN. EH YANG UGALI MO PA NAMAN, NAGPOPORMA KANG MAYAMAN." Sabi ng isip ko, ikaw kaya ang nagbigay ng Swiss Watch nato, eh talaga namang agaw tingin to sa mga snatcher. Tsaka etong gold bracelet na galing sa saudi. At Bilang masunurin na anak, nasa harapan ko ang bag ko. Naka school uniform ako ng time na yun. White Polo and Dark Green Slacks.

Approaching BAMBANG STATION. I prepared myself. mejo nasa gitna ako ng tren. Bababa ako ng next station. "MAKIKIRAAN PO, MAKIKIRAAN PO." I settled malapit sa pinto. Siksikan pa rin. Dumami ang pumasok sa loob ng tren. Nung pagsara ng pinto naramdaman ko na parang may kinikiskis sa likod ko yung lalaki. Mejo matigas. Naramdaman ko ang hininga nya sa batok ko. Nangilabot ako.Nakita nya siguro nagtayuan ang balahibo ko. maya maya, naramdaman ko na may pumisil sa pwet ko.isang buong palad ang humihimas sa katambukan ng kaliwang pwet ko. parang minamasa nya eto. Napatayo ako ng tuwid. D ko alam ang gagawin ko.

Approaching DOROTEO JOSE STATION. patuloy sa mabining paglamas ng pwet ko kung sino man ang nasa likod ko. Di ako nakahuma. Bumukas ang pinto ng tren. "makikiraan po, lalabas lang po" dahil siksikan nahirapan ako. It was a struggle. Then ---- toot toot toot toot BLAG! Patay. Nasarhan ako. Sabi ng isip ko, cge ok lang. Sunod na station na lang. Lakarin ko na lang from Carriedo to Recto then I'll take a jeep to Morayta. Then suddenly, ayun na naman ang kamay. Nakasunod pala ang mama! And this time, it's aiming for my COCK! Nasa kaliwang hita ko na ang kamay nya. At dahil may bag ako, yun ang ginawa kong depensa. Pilit nyang pinapasok ang kamay nya sa pumipigil na bag. Yung hininga nya sa may batok ko. Ramdam na ramdam ko ang init nun. Parang sinasabi nya na "Nagustuhan mo ba ang ginagawako? Gusto mo bang ituloy natin somewhere? Kabadong kabado ako. Halo halong emosyon. Takot. Kaba. At sarap.

Approaching CARRIEDO STATION. Pagbukas na pagbukas ng pinto ng tren, halos lumundag ako palabas. Ni hindi ako lumingon. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na lumabas din ng tren yung nanghimas sakin. Tumakbo ako. Pababa. Palabas ng Istasyon ng tren. Walang lingon-likod. Saksi Ang Rizal Avenue sa takot at pagtakbo ko. Nung nakasakay ako ng jeep, dun ako nahimasmasan. Hapong hapo ako.

Buong araw na nasa isip ko yun. Maraming katanungan sa sisp ko. Kung hindi ako tumakbo, ano kaya ang mangyayari? Bakit hindi ko man lang nilingon ang nanghipo sakin para namukhaan ko man lng sya? Bakit hindi ako pumalag? Kung pumalag ba ako, gulo kaya ang mangyayari sa tren? Sa tuwing nasa fx ako papasok or sa LRT man, naaalala ko ang mga haplos na yun, at sa tuwina'y umiinit ang aking pakiramdam.

At hanggang ngayon, Curious ako sa pagkatao ng nanghimas sa akin.

Abangan po ninyo ang susunod na kwento ko sa aking First Man to man Action, bonus pa dun yung tungkol kay Associate Dean.

The MegaTaxi (FX) Encounter

Nagsimula ang lahat sa isang panawagan : Hinahanap ko ung nanghipo at nanghimas sakin sa FX!

That is why this I have this entry. Mejo nagkulang kasi sa space ang aking mga entries sa ibang site kaya't heto nagkaroon ako ng pagkakataon na makagawa at maisulat sa isang blog ang isang karanasan na hindi ko makalimutan.

This is a True Story kaya hinahanap ko siya. At sana ikaw ang makabasa nito. Sana matandaan mo ito.

Ganito ang nangyari.

Last March 10, 2010 - Pauwi ako from work, mahaba ang pila ng FX sa isang terminal sa cubao papuntang SSS, nang pumila ako may kumalabit na lalaki sakin, naka headset kasi ako kaya hindi ko sya narinig, tinanggal ko earphones, ang sabi nya: ako jan kanina, may binili lang ako (sabay pakita ng bote ng juice or energy drink ata un, di ko nakita ang brand).... mejo asar ako sa kanya, i ask myself kung anong pagkakaiba ng nauna sya sakin or ako ang nauna? kasi ung pila na un, by 10 or by 12 ang counting, eh nasa gitna kami so walang difference nasa isang FX pa rin naman kami ( you get my point reader?) so ayun inde ko sya tinitingnan dahil badtrip ako sa kanya.... after awhile of wait, kami na ang sasakay ng fx, sa gitna ako sumakay sumunod dun sa lalaking kinaaasaran ko (i don't know why, parang may nagsabi lang sakin na sundan ko kung saan sya uupo).... so un sa gitnang passenger seat kami ng FX sumakay. Ganito ang ayos ng seating arrangment -- old lady ung guy na kinaaasaran ko AKO tsaka isang bababing estudyante.... may bag sya may bag din ako tsaka ung koleheyala so mejo masikip talaga... since nagsisiksikan kami tinaas ko ung kaliwang braso ko at humawak sa headrest nung pasahero sa harapan to give room for his arms na kumikiskis sa braso ko, ginawa ko un para inde magbungguan mga braso namin (my fault, dahil dun, nangyari ang di ko inaasahan...) nasa P Tuazon na kami nung mapansin ko na unti unti pumapatong sa hita ko ung siko nya (siko pa lang) hindi ko pinansin, pinabayan ko lang kasi i understand na baka nangangalay na din sya so un hanggang sa naramdaman ko na parang kinikiskis nya siko nya sa hita ko (or baka imagination ko lang) by the way nakapikit ako jan trying to take a nap while traveling with music in my ears pero d ako makaconcentrate kasi nga ung siko nya makasalanan, tinatablan ako....
nasa may anonas kami nung mapansin ko na halos isang buong braso n nya nakapatong sa hita ko at nakikiramdam lang ako sa mga kilos nya, minulat ko ung mga mata ko at tiningnan ang ibang mga pasahero, lahat pla kami were taking naps... napatingin ako sa katabi kong nagte take advantage sakin, hehe nakapikit din sya.... pumikit din ako, hinahayaan ko lang sya, ni hindi ko tinabig ung braso nya... nararamdaman ko unti unti nakong nagiinit hanggang umabot kami sa katipunan, nararamdaman ko na sinsabay nya ung braso nya sa pagdausdos papunta duon sa "ano ko" twing gegewang ang Fx, parehas na kaming nag iinit, inde ko alam kung nararamdaman nung koleheyala ung init ko at nung matanda ung init nya basta ang alam ko parehas na kaming nag iinit.... hinayaan ko pa rin sya, unti unti na tumatayo si junior... bumaba ung koleheyala sa may bayan ng MArikina... patuloy kami sa paglasap ng munti at maikling kaligayahan....

unti unti na tumatayo si junior ko, naramdaman ko na ung "ano ko" ay nararamdaman na ang kamay nya hinayaan ko pa rin sya hanggang ang pagdausdos ay unti unti at naging pasimpleng himas.... sobrang tinitigasan nako.... by the way, may mga bag kasi kami at nasa ilalim ng mga bag namin ang kamay nya, nasa meralco na kami at malapit nako bumaba, papisil pisil na sya sa hita ko, wala na syang pakialam kung makita man yun ng iba o hindi basta mahawakan lang nya ang nagngangalit kong junior... ung junior ko kasi dahil sa haba umabot sa may kaliwang hita ko so alam ko na naramdaman nya ung ano ko at kung gaano na ito katigas.... malapit nako bumaba so mejo inayos ko na sarili ko.... pag baba ko, inaasahan ko na susunod sya.... pero inde sya bumaba, siguro natakot or ewan ko, d ko din kasi alam gagawin kung bumaba sya... nagpapakiramdaman lang kasi kami....

So un, nabitin din ako, at sana kung nagbabasa ka at ikaw to, alam mo kung anong kulay ng bag mo at bag ko, at alam ko ang hitsura mo so just give me a buzz....

or simply comment below.

The BOXER and The WRITER (a true story)

....when i look back at the times how I've spent my life, all i could see is a boxer [blood dripping from the edge of my face, blackened corner of my eye, lips burst open, deafening noise from crowd, and sweat (a whole lot of it)]. The funny thing, though, is that it made me feel comfortable and complete.

" I am a boxer", I would tell myself.

To become the best fighter, sometimes I made wrong moves, executed wrong actions, then subconsciously I will find out how big the mess was. And I will find my mind saying a lot of "tsk, tsk,tsk!" But those mess taught me to learn, made me strong, strive harder, and sometimes comforted me.

I do not consider myself as a boxer before. I always regard myself as a writer.

A writer is Silent. Giving. Coward. and a Dreamer.

I'm a huge fan of dreams, of illusions. That, I think, makes me a writer. I'm always in a corner, alone, hoping that life will be solved with illusions. I was wrong.

But becoming a writer gradually made me a fighter.

1996, the year (in my opinion) that introduced me as a writer. An eleven-year-old-boy, like any other boy, would fall in this stupid thing called LOVE. At first I didn't know that I had this thing going on in my heart, like pumping all my blood through my veins as if they wanna explode, until it hit my brain and back to my heart way faster than the light. I felt this when I saw this particular girl at school. She's my friend for so long until I realized she's no ordinary girl for me anymore. She is special to me. Very Special.

I was playing with other kids (who were my classmates) one afternoon (the most memorable afternoon of my life, and I still curse that afternoon for what had happened). We were playing "chase and tag" over the large playground of our town's public elementary school, killing our time before the afternoon class starts, when SHE entered the school premises. She was wearing that usual get-up, the girls' school uniform [laughs]. I don't know what's with her that mesmerized me. Maybe she's a veela or simply hypnotic. Maybe it was her smile. Or her big round eyes like that of Penelope' Cruz, i really don't know.

And then, it slipped out of my mouth: " Ang ganda niya talaga..."

As I was about to absorbed her presence, someone behind me said this: " Crush mo si N@M@?!" (privacy and confidentiality is being observed for the protection of all parties involved)

I was caught off-guard, so I confirmed what he heard. Then I was silent the whole afternoon classes. The next day, I never thought almost every classmates knew about it. After a week or so, they were all
teasing me with her, and it will always makes me blush ( out of shyness or some sort).

That was the start I detached myself from the friendship we carefully preserved for so long.



Year 2005, the worst year of my life. A decision has to be made. I was walking around the four corners of my room. It was raining outside, as if giving me sympathy. Or maybe giving me those "whooshing" sound to comfort me, and clear my mind. The decision involves risk. And a great sum of money ( i will not give details about it,

[to be continued]

THE DOG, THE LEOPARD and THE MONKEY

THIS IS THE STORY TOLD BY MY SPIRITUAL AND INSPIRATIONAL MENTOR, MR. FJK.

A wealthy man decides to go on a safari in Africa and brought his pet dog for company. One sunny day, the dog starts chasing colorful butterflies and before he knows it, he is lost. So, he decides to find his way home. Along the road, the dog notices a leopard heading rapidly in his direction with the obvious intention of having him as lunch. The dog thinks, "Boy, i'm in deep doo doo now"

Then, the dog notices some bones on the ground close by so immediately he settles down to chew on the bones with his back to the approaching leopard.Just as the leopard is about to leap, the dog exclaim loudly, "Man, that was one delicious leopard! i wonder if there are any more around here?" Hearing this, the leopard halts his attack in mid-stride. Suddenly a look of terror comes over the spotty cat, and he slinks away into the trees. "WHEW!, the leopard exclaims, "that was close! That dog nearly had me!"

Meanwhile, a monkey, who had been watching the whole scene from a nearby tree, figures he can put this knowledge to good use and trade it for protection from the leopard. SO, off he goes. But the dog sees the monkey going after the leopard with great speed, and figured that something must be afoot.

The monkey soon catches up with the leopard, spills the beans and strikes a deal for himself with the leopard. The slick cat is furious at being made a fool and says, "here monkey, hop on my back and see what's going to happen to that conniving canine!"

Now the dog sees the leopard coming with the monkey on his back, and thinks, "what am i goint to do now?". But instead of running, the dog sits down with his back to his attackers and pretending he has not seen them yet. And just when they get close enough to hear , the dog says " Where's that monkey?! I just can never trust him! I sent him off half hour ago to bring me another leopard, and he's still not back!!"


-------- SURVIVAL OF THE CLEVER, by FJK



NOW, WHAT HAVE YOU LEARNED? TELL ME WHAT YOU THINK.


Mr. FJK said (Verbatim et Literatim):

Let's face it, folks. There will always be leopards in the workplace - insecure bullies who wants you to be their free lunch! Allow yourself to be intimidated or to react in ANGER or FEAR, and you will be eaten alive.

There will always be monkeys in the work place, too. These APES have nothing to do but destroy other people so that they would look better. No sense in paying attention in these crafty critters.

Be the wise dog. Cool, calm and collected. Use wisdom to deal with people. Respond and do not react.

TRUST IN GOD AND LET THE REVENGE BUSINESS BE HIS. NEVER FORGET THAT THE BEST REVENGE IS A LIFE WELL LIVED.

What I have learned.

I have given so much thought about it and have been applying it to my personal everyday life and it was doing good on me. I've been also applying some of the "DA VINCIAN" PRINCIPLES. I also did not pay any attention to those losers and jerks that keep blocking my way.

A lot of things have been going on me lately and I ask God to give me more strength with these struggles. Maybe a pint of confidence and a whole lot of understanding. To understand and tolerate our INDIVIDUAL DIFFERENCES. It's sad to see the fact that there are individuals who exploit your weaknesses. And with that, I have reconstructed my defenses. BE COOL, CALM AND COLLECTED.


"Be still in the presence of the Lord, and wait patiently for him to act. Don’t worry about evil people who prosper or fret about their wicked schemes. Stop being angry! Turn from your rage! Do not lose your temper—it only leads to harm. For the wicked will be destroyed, but those who trust in the Lord will possess the land."


--- Psalm 37:7-9